Bir yetimin
Gözyaşlarının sesini
Duyamazsınız hiç
Tüm yetimler duyar
Ağaçların rüzgarla
Dans edişini
Dalgaların kıyıyla kavgasını
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
acizane kelimelerime yaptıgınız güzel yorumlarınız için teşekkür edrim
Doğrusu 'sustum...' Susmak değil belki sadece, 'sessizliğimi dinledim' desem daha doğru sanırım...
'Herkes yetim kalabilir bir gün...'
Çok doğru bir tespit... Hiç kimse anasıyla, babasıyla bir ömrü tamamlamıyor çünkü... Hele 'yetim', hele öksüz doğanlar veya kalanlar... Kim anlar ki onlardan başka 'sıcak bir kucağı', okşanan saçlara değen elin yumuşaklığını, çaresizliği...
Mükemmel bir hissediş... Oldukça 'insancıl, sevecen' bir yüreğin sesi...
Kutlarım sizi Fazilet Hanım...
Dünya annesi
Ay babası
Tüm yıldızlar çoçukları
Güzel bir şiir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta