Tüm Sonsuzluğa Şiiri - Gökhan Barış Pekşen

Işık bizden önce loştu
Gölgeler göründü
Ve düştü..

Hayatından ne aldığımı tahmin et çocuk!
Geri adım at,
Gözlerini aç..
Bana baktığında ne görüyorsun?

Rüzgarın
Ateşi söndürmesine izin vericem bu gece,
Kapat gözlerini çocuk..

Duyuyor musun..

Karanlığa koşuyorlar
Damla damla kanlarıyla,
Kanatsız..

Sen birşey bilmiyorsun çocuk..

Düştüğün yerin çatlakları vardı,
Gördüm..
Kanatların kırık ve tanrıya ifşa edilmiş..

Aşk senin kaybın çocuk
Hep yeniden küllerinden doğan..

Ve şaraba benzer gözyaşlarının tadı
havva bile pişmandı ama yoktun orada..
Senin acılarından gelen zevk,
soyunu damarlarının içine akıtacak..

İsteksizce parladı,
ağıt cehennemi
dünyaya düşen utancın..

Bu herşeyin sonumu?
Trajedileri oku
Seraphimin şarkı söylediği..

Sen ölmüş olacaksın
Bir defa çarmıha gerdin kendini..
Gürültülü bir aşık gibi,
Boynunda şimdi..
İç çekişlerini boğmak
Ve
Onun gözlerinde kör olmak için..

Kelimelerimi kaydedin bu gece, lütfen benim ruhumun yaşamasına devam edeceğine inanın..
Belki o zaman anlayacaksınız!

İsmim kutsansın,
kendi vefatım için canlıymışım meğer..

- Gökhan Barış Pekşen
- Tüm sonsuzluğa
- 04082018