Tüm Sevdalar Kanatsız

Sardı dört yanımı aşkının dalları
Nasıl anlatayım sensiz yanlarımı
Bir boşluk... Bir yokluk...
Yerin dolmaz, aşkın solmaz, sensiz olmaz
Acının tarifi yok, sensizliğin anlamı
Sevginin adı sen... Yoksun!
Şimdi tüm sevmeler adsız
Tüm sevdalar kanatsız
Özlemler, gece gibi karanlık
Ve sen, her daim kalbimde keskin bir acı
Hiç durmayan, kanayan bir yarasın

Omzuma konan uğur böceğine adını fısıldadım
Sevdamı üfleyip, sana yolladım
Kırmızı rengi aşkımız, siyahı da özlemin gibiydi
Uğur böceğin olup, kalbine konmayı düşledim
Aylarca uçup yanında olmayı
Senle kalmayı, sana aşkımı sunmayı
Aşkı vücuduna bir elbise gibi giydirip
Yıllarca aşkla yaşamanı ve aşkınla yaşamayı istedim
İstemek seni görmek için bile yeterli bile değildi oysa
Sevmek imkansız...
Sıkıca sarılmak hayallerdeydi hep
Sensizlikte seni düşünmek, seni sevmek
Gerçekmişsin gibi seni sevip sana sarılmak anlamına gelmez miydi yoksa
Saçlarını okşamamı da mı fark etmiyordun
Her gece sen uyumadan sana sarılışımı

Bulutlar özlem dolu
Hasretini üzerime boşaltacaklar birazdan
Bir acı aşkla yıkayacaklar beni baştan aşağı
Hasretinle durulayacaklar
Yaş bir halde bırakıp gidecekler
Sana benzeyecekler!
Sen gibi beni bana bırakacaklar
Dünü, bugünü ve yarını sende kalmış;
Günü olmayan,
Özlem dolu gecelere sahip olan
Adının geçtiği her yerde seni arayan
Aşkının yeşerttiği hülyalarda yaşayan
Özlem dolu bir insanı sensizlikle
Yokluğunla baş başa bırakacaklar...
Sen gibi
Hep sen gibi

Yanımdasın, başucumda
Sevda sandalında başın omzumda
Sıkı sıkı sarıldık hiç ayrılmayacakmışçasına
Sevdalar yaşıyoruz iki aşık el ele,
Bir kumru bize bakıyor,
Sevgi tüm kapılarını bize açıyor
Sen, olanca güzelliğinle günümüze aydınlık katıyorsun
Sevginle en güzel anları bana yaşatıyorsun
Varlığınla bir güneş gibi
Üşüyen ruhuma sıcaklık katıyorsun