Be en az aydınlıklar kadar sevdim karanlıkları, su kadar susuzluğu, tokluk kadar açlığı...
En az açık kapılar kadar sevdim kilitli kapıları, denizler kadar kurak sahraları...
Mutluluklar kadar çok sevdim acıları, gülümsemeler kadar da ağlamaları...
En çok çocukları sevdim ve hep çocuk kalanları. En çok sevmeyi sevdim, hatta son kalan kırıntıları...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta