sonra dedim ki;
"haydi bugün kendi hikayeni yaz"
tükenmiş bir kalemle
zemherinin bu soğuk yüzüne üfür
buruşmuş saman kağıdına silik çizgiler çek
inceden, inceye.
alfabede olmayan harflerle,
hayatın boşluklarını doldur.
yalnızlığını karala.
sessizliği savur,
yıkık kentimin enkazında,
kaybolan antika hatıraları ara
onsuz geçen gecelerin arsızlığından dem vur
özlemin renginden bahset
şafakların neden serin olduğunu
ve tanrının en haksız sınamasını sor
çizdiğin kelebekleri birer birer yakala
ve sonra bırak çizemediğin maviliklere
avuç avuç diline dolanan öykülerden söz et
ve sonra de ki;
"aslında tüm öyküler aynıdır"
5 Eylül 2017
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 5.9.2017 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!