Yokken karşısın da bir ışık, parlıyordu gözlerin.
Meğer mehtaba bakarmışızda bilmezmişim.
Hep yanıktı esmer tenin, güneştendir sanmıştım.
Saçlarındaki bir esinti ile başlardı sonbahar yaprakları düşmeye.
Ve ilkbahardı çiçeklerden bir taç hazırlanırdı hep.
Soğuk bir kış gününde anladım,
Sen benim tüm mevsimlerimsin.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta