Yokken karşısın da bir ışık, parlıyordu gözlerin.
Meğer mehtaba bakarmışızda bilmezmişim.
Hep yanıktı esmer tenin, güneştendir sanmıştım.
Saçlarındaki bir esinti ile başlardı sonbahar yaprakları düşmeye.
Ve ilkbahardı çiçeklerden bir taç hazırlanırdı hep.
Soğuk bir kış gününde anladım,
Sen benim tüm mevsimlerimsin.
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!