Hiç kimse vuramadı bana, senin vurabildiğin kadar…
Bir zindan kapısı bu, bir sürgün bu sonsuza, acılarla gözyaşına…
Kadere küskünlük bu çizdiğin yol…
Ve durmayasıya bir gonk bu sen sesi, kulaklarıma dökülen…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
