Tüm hayatlar bir masal

Herkes konuştu,
Şiirler sustu,
Anlatılacak o kadar şey varken,
Gürültüye gitti tüm kelimeler.
Heceler öksüz, kafiyeler gürültü,
İnsanlık akardı tüm çeşmeler,
Kurudu doğadaki tüm pınarlar.
Bir varmış bir yokmuş,
Bir masaldı sanki tüm yaşadıklarımız,
Şimdiki gerçekler, masaldan da yalancı.
Sevdalar siluetini bırakmış ıssız dağlarda.
Bu zamanda hayal kurabilmek bile mucize.
Zaten tüm hayatlar da oldu bir masal...