Yağmurlu bir günün sabahında
Toprağın o nefes kesen kokusu
Ve gökyüzünde salınan pamuk bulutlar
Dans ediyorlar gökkuşağının etrafında
Hergün farklı hikayelere giden yolda
Yürürken tüm benliğimle
Bir sebebsiz fırtına kopar kalbimde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta