Tüm Acıların İnleyen Çilesi Altında Ayıp ...

Uyandığın zaman sabahın tazeliğine
tüm zamanların çilesiyle inleyen
sesimin tortuları çarpacaktır gözlerine...
Kanayarak akıtsa da anılarımızı
bin bir noktasından her zamanki gibi yine
olmayıp gönüllenmezler bir nebze de olsa
senin o yüz kızarmaz mutluluklarına,
Vurmazlar yüzüne ayıpsı fısıltılar...
Çünkü sana hasredilmiştir
en içli duyguların dile getirilişleri,
Senin içindir arzulayıp da bir türlü
yaşayamadıkları güzelliklerin dilekleri,
Senin içindir en güzel günaydınlar...!

Paramparça edilmiştir akı gözlerimin
kararıyor gönlümde yarının sevda ışıltıları
söndürüyor özlemin..!

Şimdi çok ötelerindeyim mutluluğa giden günlerin
esir alınmış düşlerden de beterim,
Ciğerlerimin demir pençeli bir elle
sökülüp alınacağı ve nefesimin gırtlakta boğulacağı
bir duygusuzlukla yoruluyor içim…
Gözlerimin akı bulanıyor yavaş yavaş
dönüşüyor tüm görkemli görünümleri yaşamın
külrengi bir manzaraya,
Cinnet getiriyor yüreğimdeki sesler
beyni boşalmış kuşlar çırpınıyorlar ufkumda…
Nereye uzatsam ellerimi nefessiz bir boşluk,
ne zaman atsam adımlarımı mülkiyetsiz sevgilere
durmadan dipsiz boşluklara akıyor duygularım…

Yokluğun yıktı bendini berrak suların
kanayarak akıp gitti yürekte çağlayanlar
süründürüyor özlemin..!

Üzerime matem karanlığınca çökmüş duygular
En küçük esintide kanlı sular basıyor gözlerimi
Tüm bedenim sümer tufan söylencelerinin
bugüne kalmış kutsuz kanlı fosilcikleri…
Terkedilmiş bir meyhanenin
bin yıllar geçse de hiç değişmeyen
yapayalnız müşterisi gibiyim,
Ellerimde esrik bir derviş gibi
sonu gelmez bir serüvende dönüyor kadehim…
Ve kavgada yere düşmüş
ve bahtsızlığına küsmüş
yaralı yiğit gibi ağlıyor yüreğim…

Kelepçelemiştir aşkın ellerimi arkadan
Ve bağrımda dudak izlerinden bir yafta
öldürüyor özlemin..!

Nebula kütlesi gibiydim aşk galaksisinin…
Sen beni nasıl ettin de döndürdün tümden
çiy düşmüş sabahların mahmur güzelliklerine
içten içe yanıp küllenirken yürekte sevdan
ömrünün yaprak döken günlerinde,
Sen bana ne yaptın da kaldım çar-naçar
kahır yüklü dünyamın uzak köşelerinde…
Tutup da tılsımladın deli-divane
göçmen kuş eyleyip saldın ummana,
Çaldın duygularımı umarsız ayrılıklardan
Süründürdün kimsesiz düşlerimi
süründürdün gece-gündüz ardından
bir kanlı Kesikbaş öyküsünce tozlu yollarda…

kocaman kor ateşsin yüreğimin merkezinde
dokundukça kül olduğum parça parça zerre zerre
göğündürüyor özlemin..!

9/10/2014