Tülin Cunbut Şiirleri - Şair Tülin Cunbut

Gittiğim yollar kadar sevdim seni
Çünkü gelişimde sen olabilirdin
Bu hayal bile seni sevmeme yetti
Umut etmek bile...
Gördüğüm her boş kareye
Hayalini çizmek bile güzeldi.

Sevdim seni,
Hemde çok sevdim.
Sanki yıllardır beklediğim
Aşk sendeydi.
Ben seni yıllardır beklediğim
Hayallerim gibi sevdim.

Bana seni getir aşkım
Ay ışığı gözlerini
Ateş parçası ellerini
Yüreğinin kokusunu getir
Bana seni getir aşkım.
Bir melodi gibi aşk

gözlerimden öte bir diyardasın
aşk bitti diyorlar
peki bu yüreğimdeki ateş ne
şimdi yokluğunun adresindeyim
sana baksam uzak diyorlar
peki bu yüreğimdeki yakınlık ne

bir günü daha söndürdüm kültablasında...
paslı bir makas gibi yalnızlığım...bu karanlık boşluğu kesmiyorsun işte..
uzadıkça uzuyor geceler...ve zaman sinsi sinsi ilerlemekte...
Gelip yüreğimin perdelerini aralasan...bu soğuk havayı söküp atsan...
çıkarsan şu sırtıma saplanan bıçağı...
pansumana değil sana ihtiyacım var!

SENİNLE OLMAK,
Yağmurlara inat gezinmek
Sokaklarda
Islanmak birlikte...

Seninle olmak,

bir umuttu sadece, bir hayal...birgün sevebileceğim ve sevecek olan birinin karşıma çıkması...
tıpkı karlı bir havada artık güneş içimi ısıtsın diye yalvarırsın ya...beklersin o güneşin bir köşeden de olsa görünmesini...bende öyle bekledim işte...sisli yüreğime güneş açacak erkeğimi...her bittiğimi sandığımda yeniden var edebilecek bir aşktı beklediğim...nekadar tüketsemde umutlarımı, hayallerimi...yinede yok olanı var edebilecek bir aşk istiyor yürek!

ben seni bulduğumda işte yeniden var olabilmek için gerekli tüm heyecalarımı çöpe atmıştım...vazgeçmiştim herşeyden...hayattan ve kendimden bile...

sen bana bahar akşamı gelmiştin, ama yüreğim bir buz kütlesiyle kaplı kapkara bir kışı yaşıyordu...

Gücün var mı sevgilim
Derin sularda inci tanesi aramaya
Cesaretin kaldıysa
Hala benle aşktan konuşmaya
Söyle canım sevgilim
Hayat bize oyun oynuyor olabilir mi

güneşe hasret kalmış gözlerim hüzün duvarlarına çarpıp geldikçe batıyorum karanlıklara...
yörüngesi yok ayaklarımın...adresini kaybetmiş kimlik beyanı ile dolanıyorum...

kayboldum kendimde...Ak(ıl) lanamıyorum

pusulası yok yüreğimin...götürdüğü yer ya mayın tarlası yada

bitti dedin ya dün akşam
hiç bu kadar soluksuz kalmamıştım
içim feryat figan
istanbul gözyaşlarıma teslim...

benim hayatım bu diyorum içimden