Tülin Şiiri - Fazıl Çakaler

Tülin gökteki ayna demektir isminin manası
Üzüntüye maruz kalmış küçük yaşta ölünce babası
Lambalar vermez olmuş ışık dul kalmış anası
İlla banada yaz dedi bir şiir isminin adı imiş gök aynası
Nasıl çekecek bilmem nazını, acaba kaynanası

Ümidini kırma ufuk bazen olsada karanlık
Ne para ne mal nede mülkte çekme sen darlık
Aydınlık taşı sen karanlıklara işte bu en büyük varlık
Lokman helal olsun terazide yeter bu ağırlık

Kesme asla sen hayattan ümüt
çıksada önüne nice engeller olsada kilit
hayır ve şer Allahtan hep böyle bilip
gamı, hüznü, neşeye çeviver sen dirilt
hayret kalsın kötülükler neşe ile vur kilit

Tüm haksızlıklar diz çöksün diz senin önünde
nice büyülü bahar açsın gönlünde
ruhunu dualar çeksin seni temize
senin adına kurulan tüm kötülük dökülsün denize
yeter artık herkez kulak versin önce kendi sesine

Haşa olmasın hata, insanlık Hz İsa gibi çıkmış gökyüzüne
etrafına iyi bak iki ayaklı mahlukların sen gözüne
hayvanlar bile bir işe yarıyor bak boynuzlu öküze
boş ver değmez düşünmeye kapılma hüzüne
görevini yapacak onun için gelmiş yeryüzüne

Yok içimde bastırılacak duygularım
iyi bak etrafına dost bildiklerin kazıyor kuyuların
kapanmış yaralarına salarlar kör burguların
boş ver sorma da cevapsız kalır soruların
cevapta verme hiçbir soruya yanlış olur doğruların

Mademki aynasın, bakınca sana görsünler yansıt doğruyu
nefret eken kullar bizden değildir Rabbimin buyruğu
bir meltemdir sukut kötü olmasın insanların duyduğu
kurşun yarası iyi olurda, iyi olmaz hoş olmayan sözlerin duyulduğu
saf gönlü aksettiren aynalara benim hasret, hayalini kurduğu