Bir Oturuş Şiiri - Kerem Reisoğlu

Karşındayım şimdi o günlerden birinde
Görmeyeli çok oldu on beş gün ağacın dibinde
Gel beraber koşalım yalın ayak ayın birinde
Gömüldü bir enkaz gibi gönlüm yerin dibinde
Çok değil azcık ağzımızı açıp konuşalım bugün içinde
Umutlar çok hızlı söndü aldı götürdü gece zifirinde
Senden uzaklaşıyorum istemesemde umut ederim görüşmeyi aynı sürgünde
Dudaklarında adımı duymak isterim şimdi karşımdaykende
Bu hayatın anlamını sende bile bulamadım bu kalp ne halde
Seyahate çıksak ikimiz kaybederiz birbirimizi bu zulümde
Seni tarif edene kadar benzetme yapmaya çalışıyorum
Taki seni bulana kadar bulamıyorum
Saklarım hep kalemini senin ya
Cebimin ucunu delen kalem ya
Karşımda durmaya cesaret bul
Olurda birazcık seversin ya
Görüp konuşmak istersin
Konuşamam