Tülay Beyhan Şiirleri - Şair Tülay Beyhan

Kaybolacağım bir gece bu şehirde
Bulamayacaklar beni.
Ölüyorum yavaşça;
Mutlu olduğumu sanıyorlar.
Ben ölüyorum,
Onlar gülüyor.

Hayatım
bir ''pause'' düğmesi
bir süredir.
Yazmak yerine,
Yaşamak yerine
''durdurmayı'' seçtiğim

Manolyalar gibiyim:
Dokununca aşk
Soluyorum.

Bakmayın siz onların
Aynı göründüğüne.
Hepsinin, hepsinin öyküsü ayrı.
Dışarıda yağmur,
Camda su damlacıkları.

suskunlukta birçok kelime gizlidir
hiçbir zaman basit olmadı
suskunluğum.

Susmak
böyle dolmuşken
susmak
anlatacak çok şey varken
susmak
içimde ''konuş'' sesleri yankılanırken

Yıkmak gerek benliğimi
Cevaplandırmak için
Tüm gereksiz soruları.

Aşk,
Şeytan icadı.
Öyle olmasa,
Söylediklerimize
Ters düşen
Davranışlar sergiler miydik?

iki eksi bir; bir.
Bir eksi bir; sıfır.
Her yara aynı
ve ayrı:
iyileşmez;
kan dökülmedikçe.

Gözlerin gibi sonsuz
aramızdaki mesafeler:
Alabildiğince hüzünlü,
Alabildiğince titrek...