Tul i Emel Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Tul-i Emel

Tul-i emelin kesbi eyvah ile pişmanlık,
Yolunu kaybedince asilerle buluşur.
Huyları yerleşirken öne çıkar düşmanlık,
Yolun tüm çamurları ayaklara bulaşır.

Nefsi için çalışan kaçanları yazıklar,
Gözünü doyuramaz dünya malı, azıklar,
Aklını meşgul eder atacağı kazıklar,
Hedefler tutmayınca kader ile dalaşır.

Kulluk Nebiden miras, bağlanmıştır nisaba,
Rahmani tavsiyeler alınmazsa hesaba,
Beden virüs üretip yerleştirir asaba,
Kalbi ifsat edecek hapis urlar oluşur.

Vahyin rehberliğinde aklın ile hesap et,
Sadakatten ayrılma, kolay olsun isabet,
Havana uyar isen pek yakındır musibet,
Şeytana bel bağlama, sen ağlarken gülüşür.

Kalbin süsü imandır, nefsin yolu cinayet,
Vahdaniyet yolunda yok sızlanmak, şikâyet,
Nimeti Hakk’ tan dile, yalnız onda inayet,
Takva bağına giren gonca güle erişir.

İblisi düşman belle, nefsin ile barışma,
Şekki kov mekânından, gölgen ile vuruşma,
Kulluk ile hemhal ol, neticeye karışma,
Manevi güzellikler sabır ile gelişir.

Mustafa Hoşoğlu
05.04.2012

Tul-i Emel: Uzun emel, ihtiras
Kesp: Kazanç
Şek: Şüphe, vehim