Tül.. Şiiri - Nurdane Diken

Sen bir baharsın.
Dallarda ki çiçek
Açmayan tomurcuk.
Sen bir rızık cennetisin.
Bol bereketli günlersin.
Kanından kan, canından can,
Sevginden sevgi, ambarından tahıl verirsin.

Bendeki uçarı bir menekşesin.
Rengin, binbir türlüsüne bulanırsın.
Seversin karşılıksız.
Verirsin karşılıksız.
Dost'luğun merkezi.
Aşkın mihengisin.
Seni, sana nasıl anlatsam.
Yazan ben, söyliyen sensin.
Sen ummanlara sığmıyan,
Bir güneşsin.

Düşerim kaldırırsın.
Küserim, barışırsın.
Ayrılık bilmeyen,
Tek dost sensin.
Uçarım, benimle gelirsin.
Yeni bir hayat için, yol gösterirsin.
Tüm güzellikleri, tüm iyilikleri, bana yaşatırsın.
Sana olan minnetimi nasıl anlatayım.
Hamdû-senâ benim sana olan minnetim.
Herşey bende, sen verdin.
İyilikler yolda, kötülükler kapının dışında.
Kimse ulaşamaz bana,
Senin gücün engeldir kapıda.

İstediğim önümde, istemediğim arkamdadır.
Yalnız kalamam, çünkü sen varsın yanımda.
Herşey benim bu hayatta.
Senin sûretinim, resmin arkasında.
Ne kalem ne kağıt yeter.
Seni anlatmağa.
Kelimeler kifayetsiz,
Düşünceler yetersiz kalır.
Seni anlamağa, bir ömür yetmez.
Bin ömürde az gelir.

Bütün zorluklar,
Acılar denizinde, yıkanmalar,
İşkenceler, yokluklar,
Hepsi sana ulaşmak için yaşanırlar.
En zor şey, sana ulaşmak için yaşanan hayatlar.
Seni sana yabancı eden, yarasalar.
Kan emen vampirler.
Güçleri yetmediler,
Tüm köprüleri, bentleri, duvarları, setleri yıktım.
Sen'le benim aramda hiç bir engel kalmadı.
İncecik bir tülden başka.
Bakıyorum, tülün arkasında sen varsın.
Dokunuyorum, tülün arkasındasın.
Seni o kadar çok seviyorum ki,
Anlatılamıyacak kadar derin.
Bir gün o tülü çekeceksin.
İşte o an!
Karışacağız birbirimize.
Sen, ben olacaksın,
Ben'de Sen......

Nurdane Diken......