Tuttuğu gülleri kıran insanın 
Yüzüne bakarak tüküresim var 
Dertliler ağlarken, gülen insanın 
Gözünün içine tüküresim var
İnsan gül misali hep bakım ister 
Soğukta sıcakta korunmak ister 
En güzel sevdayı yürekten ister 
Sevgi bilmeyene tüküresim var
Geceler gündüzü bıraktı gebe
Burunlar büyümüş akıl engebe 
Yolunu kaybetmiş bulmayan bebe 
Atayı bilmeze tüküresim var
Kara gözü ömür boyu doymadı 
Taş üstüne taşı bir kez koymadı 
Eşi dostu insan diye saymadı 
Kibirlinin yüze tüküresim var
Evine yurduna bağlı olmayan 
Gerçeği görerek gözü doymayan
Garibin halini bir ker sormayan 
Bencillerin öze tüküresim var
Ana oldu baba oldu öğretmen 
Her derdine derman oldu öğretmen 
Kül'özü de candan oldu öğretmen 
Burnu büyüklere tüküresim var
Kemal'eren /Kemal Berk
Kemal Berk
Kayıt Tarihi : 6.2.2022 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!