Tuttuğu gülleri kıran insanın
Yüzüne bakarak tüküresim var
Dertliler ağlarken, gülen insanın
Gözünün içine tüküresim var
İnsan gül misali hep bakım ister
Soğukta sıcakta korunmak ister
En güzel sevdayı yürekten ister
Sevgi bilmeyene tüküresim var
Geceler gündüzü bıraktı gebe
Burunlar büyümüş akıl engebe
Yolunu kaybetmiş bulmayan bebe
Atayı bilmeze tüküresim var
Kara gözü ömür boyu doymadı
Taş üstüne taşı bir kez koymadı
Eşi dostu insan diye saymadı
Kibirlinin yüze tüküresim var
Evine yurduna bağlı olmayan
Gerçeği görerek gözü doymayan
Garibin halini bir ker sormayan
Bencillerin öze tüküresim var
Ana oldu baba oldu öğretmen
Her derdine derman oldu öğretmen
Kül'özü de candan oldu öğretmen
Burnu büyüklere tüküresim var
Kemal'eren /Kemal Berk
Kemal Berk
Kayıt Tarihi : 6.2.2022 14:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!