İşlediğim onca günahtan, kirden,
Kendime tükürdüm, tu diye diye.
Cümle kusurumun, tümünü birden,
Elimle gösterdim, şu diye diye.
Ben kendime bela, kendime derttim,
Nice kutsalları, nasıl kirlettim?
O yüce Rabbime, niyazlar ettim,
Beni Kevser’inde, yu diye diye.
Bütün günahları sırtıma sardım,
Utana sıkıla, huzura vardım,
Sevda çöllerinde, yandım yakardım,
Gönül toprağıma, su diye diye.
Şu fâni âlemde, ölmeden ölmek,
Nefsimi anlayıp, bir seni bilmek,
Cemali pakına, bakarak gülmek,
Dünyada muradım, bu diye diye.
Yaralıyı vuran, o iki eldi,
Attığı mızraklar, kalbimi deldi,
Can bedenden kaç kez, gitti de geldi,
Lâ ilâhe illâ, HU diye diye.
27-02-2008...Mustafa YARALI
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 20.9.2010 00:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!