Sen padişah ben kapında köleyim
Yüzüm yok ki huzuruna geleyim
Lütfen bir fırsat ver özür dileyim
Tövbe ettim ya Rab affet kulunu
Şu nefsimin yularına takıldım
Dünya için bin bir derde atıldım
Sonu yokmuş bir boşluğa çakıldım
Tövbe ettim ya Rab affet kulunu
Yalancı baharın rengine kandım
Gördüğüm düşleri hakikat sandım
Yaşlandım sonunda ben de uslandım
Tövbe ettim ya Rab affet kulunu
Necmettin Pek
Kayıt Tarihi : 14.2.2011 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!