Tükettik Kendimizi Şiiri - Sevda Toşur

Sebepsiz kaprislerle tükettik,tükendik,
Oysa ne hayallerimiz vardı; hayata dair,
Böylemiydik,taze bir fidandık,
Rüzgarla,boranla savrulduk,
Hayat denizinde …
Bilmezdik hayatın anlamsızlığını,
Bu neden bu niye diye sormazdık,
Fakat mutluyduk, şendik.
Bırak hayata kendini,
Hüzünlerini korkularını bırak,
Hayata dair seni yıpratan ne varsa,
Bırak hepsini.
Öyle hızlı koş ki,
Bakma geriye,
Bıraksınlar peşini,
Mutluluğu hisset ve sev kendini.
Her an mutlu olamayı bil,
Mutluluk sende,
Mutluluk yanı başında,
Güzellikleri düşün,
Hayata dair güzellikleri,
Girmesin hayatına kötü duygular,
Yıpratır seni…
Gül düşünürsen,gül olursun,der Mevlana,
Öyleyse gül ki gül ol,
Bir yudum gülümse, gülümse biraz.
Boş duygularla meşgul etme kendini,
Sen teksin ve özelsin,
Kendine özen biraz.

İnanç gerek, inanmak gerek,
Bu yıpranmış ağacı,
İnancın gölgesinde,
Yeşertmek gerek.
Tükenmişlerde Yaradana sığınmak,
Yürekten sığınmak,
Sağlam limana demir atmak gerek…..

(Kayırlı 29 Mayıs)