Tükettik Şiiri - Yunus Öndoğan

Tükettik tüm değerlerimizi
İnsanca yaşamayı tükettik
Kışa çevirdik baharlarımızı
Diken için gülleri tükettik

Mal mülk için girdik yarışa
Para için kıbleyi tükettik
Doğruyu yem ettik yanlışa
Savaş için barışı tükettik

Vicdanı çektik darağacına
Sevgiyi ve saygıyı tükettik
Çadır kurduk kibir yamacına
Hoşgörüyü, tevazuyu tükettik

Hor gördük yeşili, doğayı
Ormanı, çiçeği tükettik
Unuttuk Mecnun'u Leyla'yı
Katıksız saf aşkı tükettik

Öldürdük hisleri, duyguyu
Şiiri ve şairi tükettik
Meslek edindik kaygıyı
Tevekkülü, sabrı tükettik

Vefayı uçurduk göklere
Anne ve babayı tükettik
Lakap taktık günlere
İnsanı, zamanı tükettik

Beğenmez olduk nimeti
Şükrü, teslimiyeti tükettik
Terk ettik heybeti, gayreti
Namusu, arı tükettik

Özendik gavura, batıya
Öz kültürümüzü tükettik
Bayramlarda uğradık camiye
Abdesti, namazı tükettik

Bir put yaptık adı menfaat
Samimiyeti, sıcaklığı tükettik
Cehalete meze oldu sohbet
Sözü ve sazı tükettik...