Hazza odaklanmış bir hayat.
Hor kullanılmış bir gençlik.
Yalnızlığın gölgesinden ürkerek,
Gerçek denen şeyi tükettik...
Ne ara bıraktın hakikat aramayı.
Her seferinde bilerek yanıldın.
Kocaman kalbini herkese açtın da.
Küçük bir gönüle sığamadın...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!