TÜKETTİ ÖMRÜNÜ
Şehirden uzaktır köyü
Bir dağ eteğinin koynunda
Terk edilmiş kaderine
Kara toprakla örtülü damı
İçinde on can yatar
Kara çul içinde
Sabah birer dilim arpa ekmeği
Akşamları bir kaşık çorba
Yok ki ne yedire
Bir gün bir kervan uğrar
Sorar bu nasıl hayat
Biraz düşünür adam
Gözleri dolu akar yaş
Tanrı verdi ben ektim beyzade
Beyzade bakınıp durakladı
Ardına bakmadan geçti gitti
Elbette veren verir rızkı...
Adam hayallerle yatardı
Yalvarırdı tanrıya sabaha kadar
Bacadan ne para ne de ekmek akmazdı
Ailece tepeden tırnağı yara dolu
On nüfusla düşünürdü kara kara
Yitirilmiş gibiydi sanki aklı
Dört duvar arasında eşi saklı
Hayat budur böyle sandı
Yokluk içinde tüketti ömrünü
Çok yazık oldu...
22.01.1994
Ali Tekçi
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!