İki adım ötemizdeydiler, dış mahallede...
Ötekiler koyduk adlarını,
Hele de görmemezlikten geldik ya bazılarını,
Eyvah,eyvah ki eyvah
Kimseye kalmaz bu ah...
Tanırdık çoğunu,evlerimize temizliğe gelirlerdi,
Kızlarının adı Ayla,Leyla, bir çoğunun ki
Sevda,ydı
Aşka on kala,bir zamanlar,
Henüz bombalar atılmamışken,
İnsanlar evlerinde rahat uyurlarken,ve sevişirken kumrular,
İşte öyle doğmuştu sevdalar...
Sevdaları tükettik...
Bize verilen zamanı,doğayı,toprağı,börtü böceği,
Suyu tükettik...
Zarafeti doğruluğu,tevazuyu...
Kanmadık kanamadık,doyamadık; insanların kanına,
İnsanlığı tükettik...Kanaattan uzak kaldık,tedavülde sahtekarlık,
Ukalalık,dalkavukluk,ilme bilime bilenlere,
Elbirliğiyle,yazık ettik...
Her kafadan bir ses çıktı,ışık hızıyla yayılırdı dedikodu...
Ziyan oldu yurdun oğlu kızı,günah,ayıp,
Değil ki, etik dedik,se de
Bildiğimizi okuduk gene de...
Yalan yere yeminler ederek, kendimizi,ruhumuzu
Bedenimizi ne hak yere tükettik...
Doğa alıyor geri,tüketim vergisini...
Unuttuğumuzdan olacak,yaratandan ötürü,
Yaratılanı sevmesini...
25-Mart-2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 25.3.2009 12:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarım yüreğinize ve kaleminize...
TÜM YORUMLAR (1)