Tüketilmek çabası Şiiri - Burcu Özyıldırım

O kadar müsaayitim ki ölmeye
Dünya tam bir kara perde gözlerimin önünde
Ve bir daha yaşanmayacak son sahnem
Varlığımın hissi gibi buz kesmiş soğuk bedenimde
Hiçbir su mavi değil benim için artık
Avuçlarımda kirle birikmiş birkaç damlam var sadece
Vücudumun halsizlinden okunur
Ruhumun candan çıkma teşebbüsleri
Sevgiliden arda kalan güzel satırlarla mutlu etmek isterim bazı anlar kendimi
Ama yinelenmeyen saatler boşa kürek çekmek gibi yormaya devam ediyor beni
Yokluğun öyle çok hissediliyor ki
Sanki bir organımı kaybetmiş gibi…
Gecenin nefreti damarlarımda kan gibi
Yalnızlık da bir yandan Azrail e sesleniş misali…

Burcu Özyıldırım