Tuketilen Insanlik Şiiri - Ufuk Nazım

Bir boslukdan gelirdi her sey
Yalanlarin destanlasdigi bu cografyada
Her seye inat parildayan
Guzel guluslu insanlarin pariltili gozleriyle isinirdik…
Ucuk bir mevsimin ruzgarlarla savrulmus
Bulutlu cocuklariydik
Sevgili dunyamizi ozumsuyememis
Ona oykunerek
Kendimizi yalanci dunyalara cevirmisdik.
Bir gun isimis,
Biz butun gunleri perdelerin ardinda karartmisdik
Arayislarimizi baltaliyan
Onca yalanci ogretinin ardinda
Korkarak canim baharlari tuketmis
Ve yalan baharlara inanmisdik.
Sevgiye inanan onca insan onca yurek butun olmus
Sokaklara akarken
Birden butun isiklari sonmus sehirlerin
Aydinliga burundugunu gorduk
Onca sacmalanmis kavram kirliliginin uzerinde
Isildayan sevgi ve kardeslik sarkilariyla
Kendimize bir ufuk acmisdik.
Batinin bagnazlasmis
Yalniz ve bireyci tuketme ozgurlugunun icinden
Ancak bencil varsillar turemisken
Sekillerini aldiklari liberal kaliplarindan cikamadan
Oylece ekonomik krizlerle
Felc olmus insanciklara donusmuslerdi.
Herseyin satildigi ve tuketildigi
Bu yeni yapay ekran dunyalarinda
Insan sesinin heyecanli tinisi kaybolmus
Sadece markalarin ve buyuk sirketlerin
Adi hatirlanir olmusdu.
Kayip kusaklarin icinden
Unutulmus insanlik hikayeleri cikamaz olmusdu.
24.12.2011