Tükenmişlik Sendromu Yaşayan Aşk

ölümcül bir şarkının nameleri gibi
kurumuş bir ağacın g-özyaşlarından
yaprak yaprak döküldün
omuzlarıma

ayazda açan solgun bir zambaktım
uzandım kırılgan mevsimler gibi
yoluna

gecesini kaybeden yıldız misali
doğmadım doğamadım kalbinden
ey yâr

kırıldı ruhumun dalları
geceyi çektin içine -sustun
geceyi çektim içime -sustum
uyandı hiçliğin şebi yeldâ’sı
pul pul saçıldı yüzüme
yalnızlık

sonsuzluğa
çekildi sevdanın ayak izleri
olmadı olamadı yâr

senden sonra geriye
ne kaldı

kalbime
sığmayan binbir feveran
ölüme uyanan sızılı iç çekiş
boğazıma takılan içli bir hıçkırık
boynuma dolanan hüzün zinciri
gibisin yâr

gecenin şafağı
gündüzün akşamı kadar
efsunlusun aşk

sırrına ermek ne mümkün
artık yol bilmez iz sürmez bu akıl
dövüne dövüne uğuna uğuna uğunup
dağıldım yâr

gel topla
küllerimi obruk ağızlı
sancılardan

gel kurtar
emrine âmâde bu gönül
temaşaya dalan kırkayak
gecelerinden

söz bitti ömür tükendi
ç a r e s i z i m

dilde inanmıyor artık k a l b i m e...

11.05.2023