Tükenmişlik Sendromu Şiiri - Bilgehan Ayata

Ben kendimin kuyusunu
Kaza kaza tükenmişim
Yaşamanın büyüsünü
Boza boza tükenmişim

Zihindeki baskılardan
Kopamadım eskilerden
Şarap gibi testilerden
Sıza sıza tükenmişim

Hudutsuz bir müddet ile
Dayanılmaz hiddet ile
Şer olana şiddet ile
Kıza kıza tükenmişim

Neye yarar yumak yumak
Düğümlenen yeri bilmek
Tahammülü ilmek ilmek
Çöze çöze tükenmişim

Alnımızda yazdı kimlik
Bilmediler bizi kimdik
Yaralı ya ama dimdik
Geze geze tükenmişim

Öyle doldum ki körkütük
İsyanıma kahır katık
Kör şeytana paslı tetik
Eze eze tükenmişim

Keyifsizim keyfekeder
Gençliğimi ettim heder
Ulan felek ulan kader
Beze beze tükenmişim

Der ki Kağan şair meşrep
Bu hayat en büyük mektep
O bir kalem ben mürekkep
Yaza yaza tükenmişim