^^^^TÜKENmiş UMUTlar^^^^^^^^

sorma bana halımı,hatırımı nasıldır?
esmeyi beceremeyen yele dönmüşüm,
ateşten,alevden de söz etme bana
için-için tükenen küle dönmüşüm

ne muhabbeti ararsın ki küskünden,
aktif,dinamiklik bekleme bezginden
kör düğüm olmuş,gönüldeki dizginden
akıntı oluşturmayan sele dönmüşüm

gözlere mim çekilmiş,serap'lar tutan
her adım atışında çamurlara batan
heceler lal olmuş,konuşmayı unutan
suskun,dut yemiş bülbüle dönmüşüm

iki çift söz etmeye kalksam ağzım kapatılır
felekten çorap istesem suratıma fırlatılır
her elimi uzattığım gönülde,kaşlar çatılır
şarjı mümkün olmayan pile dönmüşüm

hadi göster hayatı da,beraber zevk alalım
okşanmayan gönülle nasıl mutlu kalalım
tükenmiş umutlarla kimden gönül çalalım
saçlar ağarmış,dökülmüş,kele dönmüşüm

kalbime her giren umutlarımı yıkmış
ruhuma bakıyorum,ruhluktan çıkmış
beden dersen yaşamaktan bıkmış
üstünde çamaşır taşıyan tele dönmüşüm

canlanmak için yazımı silmem gerekir
hayatımız olmuş kat-kat katmerli kir
kimse gönlünü açıp demedi, içeri gir
koruma altına alınan türe dönmüşüm

alıp kalemi derdimi dökmek istesem deftere
alev almaz artık ateşim,küllendi bir kere
en güzel çiçekleri diksem,gönlümdeki yere
çiçekler kurutan susuz çöle dönmüşüm

sen hatır sordun,ben inim-inim inledim
sen erken sıkıldın,ben ömrümce dinledim
hey dost; hayatımın değerini bilmedim
mum ışığına muhtaç tünele dönmüşüm