alaturka bir hayatın koynunda
şarkılara boğulmuş geliyorum gecenin koynuna
eller uzak, gözler uzak
büyütüyorum ruhumu dev gibi
gözlerimin damlalarının rengi değişiyor sonra entellektüel korkularda
sevdiğim sen sensin
ben benim
ben senim ,sen ben bensin
biz biziz işte
biz biziz de delice yalnızım ışıksız gecelerde
bir tarihi kaybettim seni kaybettim gibi
ölümse uzak değil
her sigara dumanım intahar sahnesi
yokluk içindeyim bu sevda türküsü tüketti beni
sadri alışık öldü türk sineması hayali bitti
öldü benim için sensiz bütün senaryolar
adadolu sesimi çıkarmak istesemde bu teknoloji yozlaştırdı bizi
kurban derler ya teslim olmuş ismailin erdeminde urfada
bende kurbanım nasılsın diyorum
aşkta ve ölümde nasılsın
ben iyi değilim
alaturka hayatın koynunda
sevdamı gömüyorum günlük sevgilere
tutsak olduğum yanılgım
en zor düşüm
en zorsun sen tükenmesin bende
Kayıt Tarihi : 5.5.2007 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!