Tükenmezmiş Şiiri - Cuma Ali Çetin

İnsanlık düz yoldan saptı sapalı...
Yaşamda ki ateş, köz tükenmezmiş.
Yazık: çoğunun kalp gözü kapalı...
Kör yoldakileri çöz tükenmezmiş.

İnsan bir birine kuyu kazsa da!
Kalem azıp hakkı yanlış yazsa da!
Zalim fazla, dürüst pek çok azsa da...
Hakkı gören ferli göz tükenmezmiş.

Sanmayın şeytanı siz yalnız ve tek!
Nefsine uymaktan gel elini çek,
İyi bilinsin ki kıyamete dek...
ALLAH diyen gönül, öz tükenmezmiş.

Cumali gelmeden ecel bir anda...
Tütsün dumanların aşk ile yanda.
Dertlerin dermanı yüce kuran da...
Bizi yaratanda söz tükenmezmiş.