Tükenmez Melâl Şiiri - Arafat Arık

Bir kere aştı mı gözyaşı, bendi,
Ağustos ayında yağan kar olur.
Koparsa derinden kalbin kemendi,
Taşıyana külfet, gönle ar olur

Görülmez, dünyada yüreğin fendi,
Kendisi söyledi, dinledi kendi,
Olmasa dünyada eşi menendi,
Ne kimseye maşuk ne de yâr olur

Gökleri indirsen almaz, ganiye,
Bir lokma bir kelam yeter faniye,
Gönül otağında birkaç saniye,
Zamanın durduğu yüzyıllar olur.

Bir buğulu hasret, ömrün akışı,
Tükenmez melâldir şimdi bakışı,
İçine işleyen hüzün nakışı,
Kendinden geriye bergüzâr olur.

Yürekte; zemheri, yakan nâr olur,
Belki de hayatta bir o kâr olur,
Kelimeler susar bi-karar olur,
Olursa bir düşte bahtiyar olur.

28-Ekim-2005