Konuşuruz bazen tükenmez kalemin ucundan tutunca...
Biliriz ki tükenmez kalem çare olur tükenmeyen acılarımıza, sevinçlerimize, hırslarımıza, öfkelerimize; öyle ki beyaz yaprakları olan defterler kirlenir duygularımızla...
En sevdiğimiz renkler bulaşır ak kağıtlara; bazen siyah, bazen mavi, bazen kırmızı...
Ve boşalırız gözlerimizden akıttığımız damlaların verdiği haz gibi...
En temiz sayfasında kirletiriz hayatı ödünç aldığımız...
Ve en derin yerinde boğuluruz tükenmez kalemin mürekkebinin...
Kayıt Tarihi : 23.6.2014 08:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!