Ne sessiz bir uyanış,
Ne çığlıklı bir sondur.
Tanrı'ya bu yakarış,
Hayattaki oyundur.
Mazhar olunmaz sırdır,
Bileni yoktur sanki.
Belki bileni vardır,
Bilir bu gaddar saki.
Nedir bunun dermanı?
Nedir bunun çaresi?
Yazsak büyük fermanı,
Yakar gönül paresi.
Bir zamanlık nefretle,
Gemiler de yakılmaz.
Beşeri bir kuvvetle,
Dert ilacı dökülmez.
Kral olsan nafile,
Gönüllere hükümsüz.
Mecnun olmasak bile,
Büyük aşklar ölümsüz.
Kayıt Tarihi : 7.12.2009 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!