biliyomusun bu gece...
yine bu kentin sokakları ıslak..
bulutlar ağlıyor yine sebepsiz...
bense bulutlara inat tutuyorum gözyaşlarımı...
ağladığımı kimseler farketmiyor...
sırılsıklamım ve en çocuksu halimle üşüyorum...
başımız yok bizim sonumuzda olmayacak elbet...
tek bir sözde bir büyük hazzı yaşadık...
o muhteşem kavuşmayı....
ve hemen ardından o kahreden ayrılığı...
ben sana yenik düştüm...
sensizlik çok kalabalık geliyor yüreğime...
taşıyamıyorum...
yüreğime katıyorum seni....
katabildiğim kadar...
o zifiri karanlıklarda dualar ediyorum....
kendime bile dilemediğim.....
dileklerle sürüyorum seni aydınlığa....
tükenmiyecektik...
tükenmiyecektim...
söylesene sende vazgeçebilirmisin benden artık...
oysa derdimki...
kırılgandır benim umutlarım...
bilirimki uzağa atsam seni
yakınıma düşersin...
bu kadar yakınıma düşeceğini nerden bilirdim...
ve bilki içimedesin artık...
seni kısa bir zamanda...sevdim....
bu lanet olası uzak mesafelere inat....
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!