çığırlar açar
savurdukça baharın yüreğimde gülleri
bir kır çiçeği kadar yanlız ve üşengen
titrek sabahlarda
buğulanır gözlerim
yaşamanın zorluğuyla çalkalanan
şehrin ortasında
sevmek zor
yaşamak zor
alaylı bir dokunuşun
izleri kadar
kaygılı
tedirgin
çekimser kalır yüreğin
çakimser kalır ellerin
dokunmak istemez
hislerine
buruk bir kükreyiş kadar
zayıf benliğin
ölümcül bir leke kadar ak
anlının ortasında
dokunulmuyor bu kışın
soğuk zehrine
donuk yüzünün çizgileri
bahar gelmez
tükenmekte umutlar
tükenmekte her şey benimle
yaşamak zor bu şehirde
ertelenen umutlarla..
Kayıt Tarihi : 25.1.2007 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!