Tükenmek de bir yere kadar,
bir yere kadar tükenir, tükenirsin...
sonra yeniden yeşerir,
gelişirsin yeniden...
Tükenmek de bir yere kadar,
bir meyve gibi kurursun önce
bir tohum gibi tutunursun tekrar...
düşünsene...
göz yaşları da tükenmez insanın.
Bekler, ıslanır ve uslanırsın,
ama asla bitmezsin çünkü
tükenmek de bir yere kadar...
Ya sevgiliye...
Ya bir başlangıca...
Ya da sonsuz bir hayata...
işte, buraya kadar.
Kayıt Tarihi : 7.8.2012 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!