Yollardı taşlı topraklı hep aşmaya çalıştığım,
Doruklardı belki de yıllarca tırmandığım,
Hiç dinlenmeden peşi sıra koştuğum hayallerim,
Sonsuz sanıverdiğim beni bırakan hayatımdı.
Ufacık engeller önüme set oldular,
Dümdüzdü yollarım dolambaç yaptılar,
Ve hasret kokan umutlarım yokuşa çıktılar,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
