Tükeniyor ve tüketiyoruz
Sınırlarımızı, dostlarımızı, geçen zamanımızı tüketiyoruz
Umut taşıyıp ter döken çocuklardık
Tek günahı bahçeden elma çalan
Fesatlık ve kin beslemeyen çocuklardık
Büyüdükçe umutları tükettik
Hayalleri sattık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sen yanımda olsan ne ışığa gerek var ne de bir lütfa
Bir mum yeter bize gözlerin parlasa yeter sonuçta
çok çok anlamlı olmuş tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta