Kirpiklerinin kenarından süzülerek yıkıyordu yanağının Gül bahçesini yaşlar,
Hıçkırık değildi
Sonbahara vedasıydı yaprakların ağaçlara
Ve sana..
Titreyen ben değil rüzgarın vurduğu kayalıklardı
Ve ıslık gibi çınlıyordu kulaklarda
Tükeniyoruz ey yar
Tükeniyoruz ey bahar
Artık ne bahçende bülbül
Ne de pencerende güller
OLMAYACAKLAR..
Mehmet Aydın DemirkıranKayıt Tarihi : 11.3.2018 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir sonbahar gecesiydi uykudan apansız uyanıp dökülen veda şiiri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!