Sayısını unuttuğum günlerce bekleyişten
Ben yorgunum trenler yorgun
Ard arda geçen trenler durmuyor bu garda
Duranlardan sen çıkmıyorsun
Bil ki büyük acılara razıyım yokluğun olmasa
Bil ki bir avuç biber gözlerime serpilen
Ellerimden silinmemiş ellerinin izleri
Durup şiirler okuyorum yoluna
İçimde hasretlerin en dayanılmaz şekli
Kaçıncı kez zamanı durduruyorum
Görünüp kaybolman yok mu
Gözümün önünden tükeniyırum...
Kayıt Tarihi : 12.1.2003 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!