Tükeniyorum Şiiri - Serkan Sinan

Tükeniyorum
Sadece sana yazarken oluyor bu bana biliyorum
Biliyorum mu gerçekten
Neyi bilebildim ki ben
Kim bana bir şey sordu da
cevabını biliyorum diyebildim
madem ben bilmiyorum
Kime soracağım bu soruyu şimdi

Cebi dolu olup da ayakları bir türlü yere basmayanlara mı
Yoksa yoksa sokaklarda avare avare gezen beş parasızları mı
Akıllılarımı, delileremi
Hangisi doğru cevabı verebilir
Neyse şimdilik biliyorumdur demek daha iyi galiba
İleride bir daha düşünürüm bu konuyu
Şimdi itiraf edeceğim başka şeyler var onlar daha önemli benim için
Hazırım, durun durun daha teatrel yapalım şu işi.
hani şu Amerikan filmlerindeki gibi

İtiraf ediyorum ben var ya ben
Nereye bakıyorsunuz ben diyorum ben
Bana baksanıza bana bana bakın
Aşka fısıldayan adama
zavallı bana ikna edemedim sizi
Sandalyeden ayağı kalkıp tekrar denesem
hem daha daha eğlenceli olur öylesi
İtiraf ediyorum seni bende sen yapan

Kalbimdeki tahta oturtan başka kadınlar oldu
Ne tahtası ya tahtta tahtta
Hemde ne kadınlardı bir bilsen ağzın açık kalırdı
Seni sıksalar suyunu çıkartırlar o derece yani
O gözler, o kaşlar, o bakışlar
Kalpleri dudaklarında saklı olan o kadınlar
Bende o zamanlar fenaydım hani

Lakap bile takmışlardı bana tükenmez kalem diye
Gül sen gül bakalım niye güldüğünü biliyorum ben senin
boşuna ısrar etme anlatmam neye güldüğünü
konumuza dönelim karıştırma şimdi kafamı
Ben onlara yazardım onlar bana yazılırdı
razılarına rızalardı
yok yok
rızalarına razılardı
Nereden geldik bu konuya şimdi anlamadım ama boşver devam edeyim ben
Yaşamım sanki bir yoldan geçiyordu
sürmek için yaşa yaşamak sür
ne bakıyorsun aklıma birden işte
dövmesini yaptırmayı bile düşünüyorum
Amma meraklısın sende şimdi de yolumu soruyorsun bana
Bak şimdi bende merak ettim hangi yoldaymışım ben
motor yolu motor
bak senin sıran geldi
burada sen çıkıyorsun sahneye
yoluma çıktın yine
Nereden çıktın nasıl oldu bu iş anlayamadım ama

Bu olaydan sonra olanlar oldu
Sendeledim uzunca bir süre yazamadım
Mecbur kalmıştım buna çünkü benim yazma bahanelerim çok farklıydı
Tepetaklak etmiştin beni devrile devrile
Devrik yazarlar gibi hissettim uzunca bir süre
Aslında bir elimde kalem ölmeyi hesaplamıştım hep
Arkamdan yazarken öldü diyeceklerdi "Sahnede öldü" nün yazarcası

Bir ara geçer gibi oldu bütün bunlar
Düzeldim sandım aldım kalemi tekrar elime
Tam her şeyin bittiğini zannedip sana yazmaya başlamıştım ki
Bir ses yankılandı kafamda tok tok tok tok
Baktım şöyle bir göz ucuyla
Ailemin en sevdiği hastalıktı bu
nesillerden beri tanışırdık onunla
Size de tanıştırayım efendim karşınızda Şizofreni hanım
Kapımıza acımasızca vuruyordu
Tok tok tok tok diye
Sakın diyordum sakın açmayın kapıyı
Yerli yersiz bağırıyordum herkese
Açmayın kapıyı sakın sakın
Defolsun gitsin artık bıraksın yakamızı
Kim dinler ki beni hemen açtılar kapıyı
Buyur ettiler içeri pisliği
Yanında sevgilisi Psikiyatrist bey de var utanmazın
El ele girdiler kafama
Parmaklarındaki yüzükleri gösterdiler önce
İngiltere'de evlenmiş bir de bunlar
Dayanamadım kahkahayı bastım birdenbire
Kusana kadar güldüm iyi mi
Hayal görmeye başladım diye korktum sonra
Yooo bayaği gerçekti işte
Neyse psikiyatrist denen herif beni kenara çekti
Senin gerçek olmadığını söyleyip durdu
Asıl gerçeği bilmeden nasıl böyle söylerdi aklım almıyor bir türlü
Şimdi bende size soruyorum önceden sorulan bu soruyu
Gerçeği bilebilir miyiz?
Gerçekten gerçeği ama
Kendi gerçeklerinizi değil
Hem kimin umurunda ki sizin gerçekleriniz
Benim gerçeklerim o an yine değişti
Kendimi kurşun kalem zannetmeye başlamıştım
Dinlemedim yeni evlileri
Yazmaya devam dedim yine
Sana her yazdığımda soyup soğana çevirdin istemesende beni
Neyim var neyim yok aldın aklımla baş başa bıraktın
Bitmeme de az kaldı farkındayım çabucak tükettin yazdıklarımı
Bazen okumadığını düşünüyorum
O zaman daha beter oluyorum çıldırıyorum cinnetler geçiriyorum
Kendimi kırıyorum kağıda vura vura
Garip gelecek ama her şeye rağmen mutluyum
Yeni evlilerden bile daha mutlu hem de
Sana tükendiğim için