Gözyaşları gibi tükeniyor zaman,
Yalancı yüzüyle gülümsüyor bazen,
Yaklaşıp gerçeği görene kadar,
Bir de bakmışsın ki,
Doğmamak üzere batmış güneş,
Artık hasretsindir güne,
Işınları yüreğini bir bıçak misali kesip bir kenara da atsa,
Yine filizlenir, çiçek açar diye beklemeye razısın.
Belki de sonun olacaktır bu bekleyiş
Amacı uğruna yitip,giden
Son çiçeksin yapay güzellikler içinde
(11.02.2002/TRABZON)
Nazlı Gizem ÇağlayanKayıt Tarihi : 9.7.2005 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!