Tükeniş ve Tüketiliş Şiiri - Osman Baltacı

Gönlüme vurulmuş sükût kelepçe
Tablamızda duman duman tükendi
Hürriyet, ısmarlar sabaha gece
Çatlayan yumruğum, inan tükendi…
****
Karara bağlanmaz ümidim neden?
Münzevî gözlerle ahû zâr eden
Yılan zehri gibi akan yareden
Simsiyah saçlarda, beyaz tükendi…
****
Küllenen yılların, bir ömrün vardı
Beklenen beklenen hep o bahardı!
Aşkın bâdesinden kimler yanardı?
Boynunda vebâlin, günah tükendi…
****
Hicrân yurduna mı müsâvî kaldık?
Gerçekten ziyâde; hangi masaldık!
Bir hasret uykusu, rü’yâya daldık
Gecenin koynunda sabah tükendi…
****
Bize, hasret yakışır, dağlara kar…
Kavuşsunlar diye ırmaklar akar
Visâlin cürümmüş, yüreğim yakar
Muradım bir ukde, kalem tükendi…