Mürver, gül karışımı, harmanlanan desteler
Beyaz ile pembeyi buluşturdu gün be gün
Apansız hüküm giydi, aşka dair besteler
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün…
Birlikte ne şehirler kurduk aşk temelinde
Ne çok başaklar biçtik sevdanın emelinde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
içimizdeki yaşama sevincine inat, tükenişimizi seyretmek ve tükenmek? yüreğinize sağlık, tampuanla kutluyorum...
döngü ve yaşananlar...
kimi yenilgilerle kimi mutlulukla kimi acılarla veya ayrılıkla ama yaşandı...
süzgeçten geçer gibi arınarak duyumsanarak yaşandı...
tükeniş sadece zamana hislere ise katkı...
ne güzel yazmışsınız bir hayatı Gülşen hanım... kutlarım...selamlar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta