Tükeniş Şiiri - Selim Uğur Örs

Bir Hayatın Seyir Defteri…*

Ne Sevmeyi bildik
Ne de Sevilmeyi...

Bir BiCan vardı,
O*nu da aldık alladık pulladık gönül rafına kaldırdık…

Bir yürek vardı,
Üzdü
Kırdı
Yaraladı
O*nu da sildik hayat defterinden…

Kala kala bir kadeh kaldı,
İçinde fırtınalar kopan gri yağmur bulutları…
O*da, düştü elimizden Kırıldı bin parça...

Yani ...
Yani arkadaş
Ne BiCan kaldı
Ne yürek
Ne de dert yoldaşı kadeh…

Şimdi bu sıralar şişelere düştük,
Kadehsiz
Yüreksiz
Fırtınasız
Dibini bulamaya çalıştığımız,
Başımıza dikip dikip yere çalıp kırdığımız...

İşte böyle Arkadaş,
Ben gece doğup şafakta ölüyorum…
Bu yüzden
Her gün yavaş yavaş Tükenişim bu yüzden arkadaş
Eyvallah....

Söylenmemiş TÜRKÜ'm ...
Ada’m Sessiz *