Soğuktu, yorgundum
Sokaklar sensiz ve karanlıktı
Uzaktın, üşüyordum
Umuda dair umudum yoktu
Yılgındım, bezmiştim
Dağlar vardı aramızda; yollar vardı
Biliyordum...Beş parasızdım halkım gibi; açtım, açıktım
Ağır ağır tükeniyordum
Sen ve ben vardık; biz namına bir şey yoktu
Üzgündüm, yanmıştım
Gölgeler dizilmişti ardıma
Ölümdü bu tükenişin sonu
Aşkım
Sensizliğe dair her şeyim varken
Sana dair hiçbir şeyim yoktu
Kayıt Tarihi : 24.5.2007 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Karahan Sertan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/24/tukenis-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!