Tükeniş Şiiri - Recep Peker

Zavallı ayaklarım çekti bu hoyrat teni.
Aldığım her bir yara, onada bir pay verdi.
O acıyı duyunca kahreden bu bedeni;
Benim için kendini bitmez yollara serdi.

Bu yollarda bıraktım gözlerimin ferini
Artık kendimi bile aynada görmez oldum.
Tükendi gözyaşlarım kana verdi yerini,
Sonbaharda hazanı görmüş gül gibi soldum.

Yürüdükçe geride benden bir pay bıraktım.
İnce toz şeridinden ibaretim ben artık.
Sevgiliye varmaya kalmıştı birkaç adım;
Vücudum yetişmedi tükeniverdim yazık.