Tükeniş Şiiri - İhsan Altınışık

Ve..
Sabah olur,
geceden kalan
sadece
nefretle bakışı
yaşanmışların,
sevda
bir yana savrulmuş
anılar bir yana.
Neyin nasıl olduğu
sorulmaz,
her şey ortadadır
yokluğun gibi ortada
rüya saymak istersin,
yokluğun var ortada.
Sokağa çıkarsın
hiç bir tanıdık yüz yok.
Bir tek,
yağan yağmurdur
gözüne aşinalık veren
o da
seni ıslatır,
o da
ayrılığı hatırlatır.
Yeni bir hayat
dersin sonra.
“Yeni bir hayata başlamalıyım”
bembeyaz
tertemiz bir sayfa.
O zamanda,
yarım kalan
yaşanmışların gelir aklına
derinden
bir iç çekersin,
hafiften bir sendeleme…
gözlerine
hükmün geçmez,
ağlamayı seçersin.
Aşk için ilham
vermez
uçuşan martılar,
hüzünbazdır
dalga sesleri.
Gün tükenir
yine olur akşam,
kasveti hala
içindedir yalnızlığın,
ne sığınacağın bir yer
ne sarılacağın bir yâr
hiç bir şey bulamazsın
seni
gece basar bağrına.
Suskundur
sevdaya sesin,
ulaşmaz,
yârin pamuk ellerine
kelepçeli ellerin.

23.12.2006
Cumartesi
02:13